Międzynarodowy Dzień Języka Ojczystego to święto obchodzone 21 lutego, ustanowione przez UNESCO podczas 30. Sesji Konferencji Generalnej 17 listopada 1999 r. Odsyła do tragicznych wydarzeń, które miały miejsce w Dhace w Bangladeszu. Podczas pokojowej demonstracji właśnie 21 lutego 1952 roku zginęło pięciu studentów domagających się nadania językowi bengalskiemu statusu języka urzędowego. Data ta ma nie tylko upamiętniać przywołane wydarzenia, ale także przypominać o różnorodności językowej, o tym, iż język to najpotężniejsze narzędzie ochrony i rozwoju wspólnego dziedzictwa kulturowego ludzkości. Wstąpienie Polski do Unii Europejskiej 1 maja 2004 roku spowodowało, iż polszczyzna zyskała status równorzędnego unijnego języka urzędowego. Podstawowym przesłaniem Międzynarodowego Dnia Języka Ojczystego jest zwiększanie świadomości znaczenia języka i kultury, budowanie porozumienia ponad podziałami, pokoju oraz dbałości o wspólne działania oparte na zrozumieniu, tolerancji i dialogu.
Obchody święta zwracają uwagę na potrzebę troski o język ojczysty, jego promocję i ochronę. Troska o język ojczysty to również dbałość o historię, tożsamość, to nieustanne tworzenie i interpretowanie słów, za pomocą których opisujemy świat.
Bogactwo i nieograniczony potencjał języka jeszcze mocniej akcentuje odpowiedzialność użytkowników za to, jakim językiem mówią, a piękny język to wyrafinowane wypowiedzi, piękna poezja, proza, nasza kultura.
Świadomość istnienia różnorodności językowej i bogactwa języka, przy jego jednoczesnej nieustannej zmienności, podkreśla znaczenie języka jako wartości, jako symbolu całego dziedzictwa kulturowego. Język to nasze wspólne dobro.
Agata Gębicka
