Warsztaty z Szymonem Wydrą wokalistą zespołu Carpe Diem były niezwykłym zwieńczeniem **Tygodnia Przeciwdziałania Przemocy Rówieśniczej**Nasz gość okazał się nie tylko znakomitym muzykiem, ale też świetnym krasomówcą – pełnym pasji, poczucia humoru i dystansu do siebie. Od pierwszych chwil nawiązał znakomity kontakt z uczniami, a mimo swojej sławy pozostał skromny i autentyczny.
Gościa powitała p.o. Dyrektora ZPO Marzena Tomaszewska, a w trakcie spotkania na chwilę zawitał także Pan Prezydent Miasta Arkadiusz Bogucki, który podkreślił, jak ważny jest wzajemny szacunek, budowanie szkoły wolnej od przemocy oraz mądre reagowanie na jej przejawy.
Szymon Wydra opowiadał o zjawisku hejtu, o mowie nienawiści i o swojej muzycznej drodze. Podkreślał, jak ważna jest wrażliwość na drugiego człowieka. Wspominał także poruszające historie, w tym tragedię World Trade Center, której zadedykował jeden ze swoich utworów. Każda z tych opowieści była pełna emocji i skłaniała do refleksji
Nie zabrakło też nawiązania do nazwy zespołu Carpe Diem – „chwytaj dzień”. To przesłanie idealnie wpisało się w atmosferę spotkania, podkreślając, że warto cieszyć się chwilą, ale też wykorzystywać ją, by czynić dobro.
Uczniowie przygotowali dla Wujka Szymona muzyczną niespodziankę: – Zosia Zbytek z SU zaśpiewała autorską piosenkę „Przemoc nie jest fair”, napisaną do melodii hitu „Życie jak poemat”. Następnie ten utwór wybrzmiał w oryginale – w wykonaniu Zosi, chóru uczennic klas 2–4 i zespołu tanecznego z klas 4–6. Brawa, aplauz i wzruszenie były ogromne – a radość Wujka Szymona, który zupełnie się tego nie spodziewał, bezcenna
Nie zabrakło też wywiadu – przedstawicielki SU : Maria Obara i Zosia Zbytek przygotowały dla naszego gościa prawdziwy „krzyżowy ogień pytań”, z którego wyszedł obronną ręką, odpowiadając z właściwym sobie humorem, swobodą i otwartością.
Na koniec zrobił wspólne selfie z uczniami, cierpliwie pozował do zdjęć , rozdawał autografy – a kolejka zdawała się nie mieć końca!
Wujek Szymon otrzymał także Dyplom – podziękowanie od SU i społeczności SP2 za obecność, autentyczność i ważne przesłanie.
Czas płynął błyskawicznie i niestety musiał się skończyć… To było spotkanie pełne emocji, mądrych słów, muzyki i dobrej energii.
Nie zapomnimy tego dnia – pełnego radości, wzruszeń i refleksji, że warto być dla siebie dobrym. To spotkanie pokazało nam ,że …razem możemy więcej, a szkoła bez przemocy jest możliwa.
To spotkanie było także symbolicznym finałem naszego tygodnia. Piątek – biały – upłynął pod hasłem: „Razem możemy więcej – szkoła bez przemocy to nasz wspólny cel”.
Myślą dnia było: „Pokój zaczyna się od prostego gestu – podaj dłoń, zamiast ranić słowem”, a wyzwaniem – przybicie piątki lub podanie dłoni osobie, z którą rzadko rozmawiamy.
Na zakończenie uczniowie utworzyli na dziedzińcu szkolnym Borowy Krąg Baloników Mocy, stojąc ramię w ramię z białymi balonami w dłoniach na znak jedności i wspólnego działania przeciw przemocy.
Ewa Kopeć
